هر با مسافرت رفتم نکته های فراوان آموختم تجربه کسب نمودم .برای خودم سفرنامه ای نوشتم که با خواندن آن احساس آرامش میکنم واین آرامش لذت بخش  به من  در مسیرحیات کمک می نماید.

سفر از یک روز.یا چند ساعت آغاز می شود و ماه سال  راطی می کند .

نگاه من به سفر یک نگاه جامع الاطراف است.تک بعدی نیست رانندگی در جاده های پر تراکم وبلند کردن پخش کردن ترانه آهنگ.نوای موسیقی پاپ وغیره نیست سر وگوش جنباندن وقلیان کشیدن وسیگار دود کردن نیست.

خوردن کباب وبازی باورق نیست.

شکستن شاخه وبر درختان برای آتش روشن کردن نیست. سفر برای من دیدار ودیدن مناظر نظام با شکوه خدا وندی است.

گوش دادن به صدای طبیعت دلسپردن به هستی آفرین تفکر وتدبر در باره نشانه های خدا وسخن گفتن با مردم است

نگاه کردن به آداب ورسم فرهنگ آنان است

توجه وارتباط با اخلاق ورفتار اجتماعی آنان است

سفر هزینه نیست بلکه در آمد ارزشمند وگرانبهایی است استفاده از امکانات رفاهی تفریحی سالم است مسافر به منزله طلبه یا دانش اموزی است که دارد یک کارگاه عملی کار بردی را طی

می کند.باطری ذهن او دارد شارژمی شود

مسافرت هم لذت دارد هم نا ملایمات تغییر آب وهوا ترک عادات روزانه. پیش آمد ها تاثیر گرفتن از دیگران سازش با هم سفران مراقبت از رفتار وگفتار. همراهی با همسفران صبر وتحمل در برابر مشکلات واطرافیان دیر وزود شدن جهت دسترسی با امکانات وهزاران نکته های آموزنده دیگر